Metoda programowanego usprawniania się w szkole to jedna z metod realizacji zadań na lekcji wf. Kto jednak pamięta tę metodę? A kto wykorzystuje w pracy z uczniami? A może jednak pod „starą” nazwą kryje się metoda, którą warto wykorzystywać na zajęciach. No właśnie, przecież chcemy wdrażać uczniów do samodzielnego usprawniania się oraz wykorzystywać na lekcjach zasadę 3xI:

  • indywidualizację
  • intensyfikację
  • intelektualizację

Na czym zatem polega ta metoda?

CECHY CHARAKTERYSTYCZNE (za S. Strzyżewski)

  • Ćwiczący czuje się w sytuacji zadaniowej, odczuwa potrzebę usprawniania się, w wyniku której podejmuje określony program działania.
  • Rolę regulatora czynności usprawniających sprawuje środowisko (teren, przyrządy, tablice orientacyjne itp.).
  • Wykonanie konkretnych działań wymaga pewnej inwencji od usprawniającego się.
  • W metodzie tej czynności nauczycielskie czy instruktorskie nie występują.

Wystarczy przygotować zestawy ćwiczeń z opisem ich wykonania (może ze zdjęciem lub obrazkiem wyjaśniającym).

Doskonałym źródłem tego typu propozycji jest internet. Korzystajmy z nich mądrze – kontrola nauczyciela pod względem trudności ćwiczeń dla danego etapu edukacyjnego oraz poprawności ich opisu jest konieczna.

 

W trakcie nauki zdalnej prawdopodobnie wielu nauczycieli podejmie lub już podjęło próby wykorzystania tej metody.